RELIGIA

1. Uważnie przeczytaj opis uzdrowienia

Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A w Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna: był on bowiem już umierający. Jezus rzekł do niego: «Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie». Powiedział do Niego urzędnik królewski: «Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko». Rzekł do niego Jezus: «Idź, syn twój żyje». Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i szedł z powrotem. A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. Zapytał ich o godzinę, o której mu się polepszyło. Rzekli mu: «Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka»

2. Na podstawie przeczytanego fragmentu uzupełnij tabelę na str. 56 podręcznika

1. Uważnie przeczytaj opis uzdrowienia

A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi; całe swe mienie wydała na lekarzy, a żaden nie mógł jej uleczyć. Podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza, a natychmiast ustał jej upływ krwi. Lecz Jezus zapytał: «Kto się Mnie dotknął?» Gdy wszyscy się wypierali, Piotr powiedział: «Mistrzu, to tłumy zewsząd Cię otaczają i ściskają». Lecz Jezus rzekł: «Ktoś się Mnie dotknął, bo poznałem, że moc wyszła ode Mnie». Wtedy kobieta, widząc, że się nie ukryje, zbliżyła się drżąca i upadłszy przed Nim opowiedziała wobec całego ludu, dlaczego się Go dotknęła i jak natychmiast została uleczona. Jezus rzekł do niej: «Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!»

2. Na podstawie przeczytanego fragmentu uzupełnij tabelę na str. 56 podręcznika

1. Uważnie przeczytaj opis uzdrowienia

Znowu opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się! Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. [Jezus] przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: «Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».

2. Na podstawie przeczytanego fragmentu uzupełnij tabelę na str. 56 podręcznika

1. Uważnie przeczytaj opis uzdrowienia

Gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za Nim dwaj niewidomi którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!» Gdy wszedł do domu niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!» Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech wam się stanie!» I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: «Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie!» Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

2. Na podstawie przeczytanego fragmentu uzupełnij tabelę na str. 56 podręcznika

Św. Wincenty a Paulo zauważył ogromne zapotrzebowanie na duszpasterstwo wiejskie. Wraz ze Zgromadzeniem Misji, które założył w 1625 roku, wysyłał misjonarzy do odległych wiosek we Francji, aby głosić Ewangelię, organizować rekolekcje, katechezy i zapewniać duchową opiekę mieszkańcom wiejskich obszarów. Wincenty a Paulo zrozumiał jednak, że podstawą głoszenia Chrystusa oraz kluczowe dla rozwoju Kościoła jest dobre przygotowanie duchownych Dlatego założył seminaria duchowne, w których młodzi mężczyźni mogli otrzymać solidne wykształcenie teologiczne i formację duchową. Seminaria te miały na celu wychowywanie kapłanów oddanych Ewangelii i służbie ludziom. Misje wiejskie i wykształceni duchowni to jednak nie wszystko. Św. Wincenty zdawał sobie sprawę, że aby zaspokajać potrzeby duchowe trzeba zająć się też (a może najpierw?) potrzebami ciała. Uważał on, że pomaganie potrzebującym jest nieodłączną częścią misji Kościoła. Wraz z Luizą de Marillac, założył Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia, które zajmowało się opieką nad biednymi, chorymi, sierotami i innymi potrzebującymi. Wspólnie otworzyli domy dla ubogich, szpitale, przytułki i sierocińce, aby zapewnić im opiekę i wsparcie. Działalność św. Wincentego a Paulo miała ogromny wpływ na Kościół katolicki i społeczeństwo. Jego praca w obszarze misji, formacji duchownych i działalności charytatywnej nadal kontynuowana jest przez Zgromadzenie Misji, Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia oraz wiele innych organizacji, które inspirowane są jego przykładem służby bliźnim. Święty Wincenty a Paulo został uznany za jednego z największych świętych w historii Kościoła katolickiego i jest ceniony za swoje oddanie Ewangelii, wiarę i miłosierdzie wobec potrzebujących.